Kurs odbywać się będzie w formie zdalnej.

Cele kursu

Celem zajęć jest zaprezentowanie i omówienie zjawiska nieśmiertelności w XXI wieku oraz przedstawienie wybranych projektów naukowo-badawczych odnoszących się do idei ludzkiej nieśmiertelności wraz z ich szerokim kulturowo-technologicznym kontekstem.

Tematyka kursu

Coraz więcej jednostek badawczych, firm komercyjnych, a także instytucji na całym świecie prowadzi badania w obszarze przedłużenia ludzkiego życia i zachowania pamięci o zmarłych. Rozróżnienie na żywe i nie-żywe, realne i wirtualne, ludzkie i nie-ludzkie zaczyna tracić swoją wyrazistość, wchodząc w ostry spór z dotychczasową, humanistyczną tradycją. Otwiera się przestrzeń dla eksperymentu, w którym śmierć biologiczna oznaczać może niebawem tylko „zmianę statusu” – z realnego w wirtualny lub inny postbiologiczny stan istnienia, gdzie poszerzeniem i przedłużeniem ciała jest technologia przywracająca jego funkcje życiowe.

W ramach zajęć omówione zostaną wybrane projekty badawcze oferujące technologicznie wytwarzaną nieśmiertelność, takie jak między innymi: Eterni.me, LifeNaut, 2045 Initiative, krionika. Dyskusja wokół nich zostanie wzbogacona o wybrane teksty kultury (m.in. Black Mirror, Na razie żegnaj), które prezentują możliwości – szanse i zagrożenia –  jakie wiążą się z uzyskaniem zapowiadanej nieśmiertelności. Krytycznej refleksji nad zjawiskiem technologicznie wytwarzanej nieśmiertelności będą towarzyszyć zagadnienia związane między innymi z transhumanizmem, posthumanizmem, sztuczną inteligencją i cyberkulturą.

Wobec wskazanych projektów istnieje wyraźna potrzeba przemyślenia relacji z nowo powstającą technologią.  Kim/czym jest awatar osoby zmarłej? Interaktywnym archiwum? Wirtualną osobą? Cyfrowym sobowtórem? Jak korzystanie z usług wirtualnej transcendencji wpłynie na przepracowywanie żałoby? Czy budowanie iluzji nieprzerwanego kontaktu ze zmarłym zmieni znaczenie śmierci? Jaki jest status osoby poddanej procedurze krioprezerwacji (zamrożeniu)? Czy krionicznie zawieszony (po ewentualnym rozmrożeniu) będzie na powrót nazywany żywym? Czy będzie przysługiwać mu prawo do śmierci?

To tylko niektóre z pytań, jakie stawia przed nami XXI wiek, stając się laboratorium testującym rozmaite procedury unieśmiertelniania.

Efekty kształcenia

Kursant WIE:

- co to jest zjawisko współczesnej nieśmiertelności (inaczej: inżynieryjnej nieśmiertelności lub nieśmiertelności technologicznie zapośredniczonej)

Kursant ROZUMIE:

- związki i zależności pomiędzy kulturowym projektem ludzkiej nieśmiertelności a rozwojem najnowszych technologii

- terminy takie jak: digital death, minduploading, krionika, digital death menager, tanatologia, studia nad nieśmiertelnością, bot, awatar, algorytm,

Kursant POTRAFI:

- zdefiniować złożone pojęcie nieśmiertelności w XXI wieku

-wskazać na istotne konteksty kulturowe i technologiczne, jakie wpływają na rozwój projektów ludzkiej nieśmiertelności

- krytycznie odnieść się do idei ludzkiej nieśmiertelności, wskazując na szanse i zagrożenia wynikające z jej produkowania

- zinterpretować wybrane teksty kultury dotyczące zjawiska inżynieryjnej nieśmiertelności

- wskazać najważniejsze elementy strategii wytwarzania nieśmiertelności

- krytycznie odnieść się do postawionego w tytule zajęć pytania: „Czy w 2045 roku będziemy nieśmiertelni?”

Metody pracy

Dyskusja, elementy debaty oksfordzkiej, tworzenie map myśli, praca z tekstem audiowizualnym – analiza i interpretacja, elementy wykładu, praca w grupach (o ile technologia na to pozwoli), prezentacja multimedialna