Kurs odbywać się będzie w formie zdalnej.

Cele kursu

Celem kursu jest ukazanie współczesnego języka polskiego jako efektu przemian, jakie zachodziły w jego strukturze we wcześniejszych okresach istnienia.

Tematyka kursu

Tematem zajęć jest opis języka polskiego w ujęciu diachronicznym, ze szczególnym uwzględnieniem treści niezbędnych dla interpretacji zjawisk współczesnej polszczyzny, Omówione zostaną zatem następujące zagadnienia:

1. Przedmiot i metody badawcze historii języka polskiego (różne koncepcje przedmiotu, problemy badawcze).
2. Miejsce polszczyzny wśród języków Europy i świata (typologia języków świata, język starocerkiewnosłowiański, geneza polszczyzny).
3. Kształtowanie się polskiego języka literackiego (zabytki języka polskiego, periodyzacje).
4. Dzieje pisma, w tym: głagolica, cyrylica, charakterystyka staropolskiej ortografii.
5. Najważniejsze zmiany w zakresie systemu językowego polszczyzny:

fonetyka / fonologia (np. przegłos lechicki, ewolucja jerów, rozwój sonantów, iloczas, palatalizacje);

fleksja imienna (np. proces kształtowania się polskiej deklinacji – morfologizacja i demorfologizacja rodzaju, zanik liczby podwójnej, wykształcenie się rodzaju męskożywotnego i męskoosobowego, ukształtowanie odmiany przymiotnika);

fleksja werbalna (np. proces kształtowania się polskiej koniugacji, rozwój czasu przeszłego i jego konsekwencje dla innych kategorii gramatycznych czasownika, powstanie nowych polskich wzorców odmiany w czasie teraźniejszym, rozwój trybu rozkazującego).

Efekty uczenia się

Po zakończeniu kursu słuchacz potrafi zreferować poglądy na temat historycznego rozwoju języka polskiego, a także wskazać implikacje zjawisk historycznojęzykowych we współczesnej polszczyźnie.

Metody pracy

Wiodącą formą zajęć jest wykład z elementami ćwiczeń, powiązany z dyskusją na temat omawianych zagadnień.

Tryb zdalny z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość.

Wykładowca udostępnia potrzebne materiały w wersjach cyfrowych