Jak mówić po angielsku bez akcentu, płynnie i z humorem- część 2

Cele kursu

Kurs jest kontynuacją i rozszerzeniem poprzednich edycji oferowanych przez prowadzącego pt. „Jak mówić płynnie po angielsku” i „Jak pozbyć się akcentu w języku angielskim”. Skierowany jest zarówno do osób, które uczestniczyły w poprzednich kursach, jak i nowych słuchaczy. Zakłada interaktywną formę i elastyczne podejście do potrzeb uczestników. - Parafrazując tytuł znanego filmu W. Allena: „Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o wymowie i płynności w języku angielskim, ale baliście się zapytać”. Celem kursu jest praca nad poprawieniem płynności, rytmu, przycisku i intonacji w brytyjskiej odmianie języka angielskiego oraz korekta najczęstszych błędów w wymowie angielskiej popełnianych przez Polaków, a także obnażenie powszechnych, związanych z nią błędnych przekonań. Ponadto kurs zakłada zaznajomienie uczestników z najważniejszymi różnicami w wymowie brytyjskiej i amerykańskiej oraz udzielenie odpowiedzi na wszystkie nurtujące uczestników pytania dotyczące wymowy oraz jej związków z pisownią (m.in. homofony, homografy, „fałszywi przyjaciele”). Kurs skierowany jest do osób posługujących się językiem angielskim przynajmniej na poziomie A1 (początkujący) lecz również bardziej zaawansowanych w myśl „Czasem nie musisz rozumieć tego co czytasz, byle byś czytał/-a poprawnie, żeby Ciebie zrozumieli!”.

Tematyka kursu

Program kursu obejmuje następujące zagadnienia (ze zmiennym punktem ciężkości – po uzgodnieniu z uczestnikami):

1) krótkie wprowadzenie do transkrypcji fonetycznej – jak samodzielnie odczytać w słowniku wymowę danego słowa;

2) prezentacja najważniejszych niemych liter z przykładami;

3) korekta najczęstszych błędów w wymowie angielskiej popełnianych przez Polaków (różnice w wymowie długich i krótkich samogłosek (np. sheep vs. ship, look vs. Luke itp.), wymowa dźwięcznego i bezdźwięcznego „th”, wymowa samogłosek /æ/ i /ʌ/ np. cat vs. cut, wymowa „-ing” i inne – selekcja dźwięków w zależności od decyzji grupy;

4) wprowadzenie do najważniejszych różnic między brytyjską i amerykańską odmianą języka angielskiego;

5) zaznajomienie uczestników z zasadami użycia i funkcjonowania połączeń międzywyrazowych w celu wyeliminowania zbędnych pauz miedzy wyrazami i poprawienia płynności i naturalności wypowiedzi;

6) zaznajomienie uczestników z zasadami użycia i funkcjonowania redukcji samogłosek w nieakcentowanych i słabo akcentowanych sylabach w języku angielskim (dźwięk „schwa”) oraz z innymi mechanizmami zachodzącymi miedzy sąsiadującymi dźwiękami;

7) ćwiczenia w zakresie rytmu, przycisku i intonacji;

8) wyjaśnienie wszystkich kwestii dotyczących wymowy języka angielskiego nurtujących słuchaczy;

9) wskazanie sposobów i źródeł służących do dalszego samodoskonalenia się.

Efekty uczenia się

Po ukończeniu kursu uczestnik potrafi poprawnie fonetycznie i płynnie czytać i wypowiadać teksty o średnim i wysokim stopniu trudności, świadomie używa połączeń międzywyrazowych (tzw. linking sounds) oraz redukcji samogłosek w nieakcentowanych i słabo akcentowanych sylabach. Uczestnik potrafi również samodzielnie odczytać transkrypcję fonetyczną wyrazów w słowniku, rozpoznać nieme litery (tzw. silent letters) oraz odróżnić wymowę brytyjską od amerykańskiej.

Metody pracy

Ćwiczenia w laboratorium językowym oparte na czytaniu, słuchaniu i powtarzaniu żartobliwych tekstów, łamaczy językowych (ang. tongue twisters), skeczów (humor brytyjski, m.in. Monty Python’s Flying Circus, Fawlty Towers [Hotel Zacisze]), gier słownych i limeryków, ilustrowane licznymi i powszechnie znanymi przykładami z popkultury. Praca w parach, grupach oraz korekta i pomoc ze strony wykładowcy. Dobór i kolejność pracy z poszczególnymi tekstami opiera się na progresji od pojedynczych zdań, monologów, krótkich dialogów i humorystycznych wierszyków z elementami aliteracji do rozbudowanych dialogów o zróżnicowanej dynamice najbardziej zbliżonej do naturalnej konwersacji. Prowadzący udostępnia wszystkie potrzebne materiały (zarówno teksty, jak i materiały multimedialne) w wersjach cyfrowych.

1.      Janicki, K., (1995). Elements of British and American English, Poznań: Kantor Wydawniczy SAWW

2.      Mackenzie, Munro M. D. (1967). Modern English Pronunciation Practice, London: Longman

3.      Nadstoga, Z.; Sobkowiak, W.; Stefańska, M. (1994). Limericks. O limerykach i języku angielskim pół żartem, pół serio, Włocławek: Altravox Press

4.      O’Connor, J.D.; Fletcher, C. (1991). Sounds English, Singapore: Longman

5.      Reszkiewicz, A. (2005). Correct Your English Pronunciation, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

6.      Sobkowiak, W. (2001). English Phonetics for Poles, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie

7.      Swan, M. (1993). Practical English Usage, Hong Kong: Oxford University Press

8.      Vaughan-Rees, M. (1994). Rhymes and Rhythm. A Poem-based Course for English Pronunciation, Hong Kong: Macmillan Publishers Ltd.

9.      Watcyn-Jones P., (2000). Fun Class Activities Book 1 & 2. Games and Activities for Teachers, Spain: Pearson Education Ltd & Penguin Books Ltd.

10.  Wells, J.,C. (1993). Longman Pronunciation Dictionary, Hong Kong: Longman Group UK Limited