Cele kursu

W czasie zajęć poddamy dyskusji wybrane, współczesne publikacje, łączące fotografię z tekstem analitycznym. Przyjrzymy się strategiom redakcyjnym, stojącym za książkami fotograficznymi, realizacjami cyfrowymi i niezależnymi niskonakładowymi zinami. Fotografie, razem z materiałami źródłowymi, opracowaniami dziennikarskimi lub naukowymi – tworzą w nich spójny, wielogłosowy komentarz do określonego społecznego problemu.

Zastanowimy się jak skutecznie realizować publikacje w pełni wykorzystujące krytyczny potencjał zarówno tekstu badawczego, jak i fotografii. Prześledzimy proces powstawania takich wizualno-tekstowych prac, od etapu definiowania ich założeń, celów i odbiorców, po wybór metod ich dystrybucji. W ramach zajęć przygotujecie Państwo własne wytyczne dla tego typu wydawnictwa (zina, książki, strony www lub artykułu) łączącego narrację tekstową z fotograficzną.

Tematyka kursu

Fotografki i fotografowie, odwołujący się do dokumentalnej tradycji, coraz częściej realizują skomplikowane, głębokie, wielowątkowe projekty, poddające wizualnej analizie społeczne realia. Prowadzą wizualne badania. Używają w nich strategii zapożyczonych z socjologii, antropologii czy historii, zadają pytania podobne do naukowców, jednak funkcjonując na polu sztuki, inaczej określają swoje cele, odkrywają inne prawdy, wyniki swojej pracy komunikują we własnym języku.

W ramach tego badawczego nurtu współczesnej fotografii powstają artykuły, książki i publikacje cyfrowe, stanowiące wyjątkowo ciekawą przestrzeń współpracy między artystami wizualnymi, naukowcami i publicystami. Na zajęciach dokonamy przeglądu tego rodzaju wydawnictw, zrealizowanych w Polsce w ciągu ostatnich kilku lat. Zadamy pytania: jak kontrolować wzajemne relacje między obrazami i tekstami? Jakimi sposobami i w jakim celu warto podporządkować tekst potrzebom narracji wizualnej, lub odwrotnie? Jak skutecznie wykorzystać w publikacji problemowej zarówno potencjał wizualnych badań, jak i krytyczny potencjał tekstu? Jak stworzyć czytelną narrację, łączącą te dwie metody komunikowania? Z kim i na jakich zasadach współpracować, jeśli planujemy publikację łączącą teksty z fotografią?

Warsztaty mogą być przydatne dla publicystów, dziennikarzy, humanistów i naukowców społecznych, poszukujących współczesnych metod wykorzystania fotografii we własnych publikacjach. Mogą też być przydatne dla fotografów, realizujących artystyczne projekty, wymagające współpracy z badaczami lub dziennikarzami.

Efekty uczenia się

Zdobycie doświadczenia w analizowaniu znaczenia, konstrukcji i narracji w fotografii dokumentalnej. Rozpoznawanie aktualnych strategii redakcyjnych w publikacjach realizowanych na styku nauk humanistycznych, społecznych i fotografii. Znajomość charakterystyki mediów korzystających z narracji wizualnej – ziny, publikacje internetowe, newsprinty, działania w przestrzeni publicznej, publikacje prasowe i magazynowe, książki. Zapoznanie się ze współczesnymi polskimi publikacjami zdającymi sprawę z wizualnych badań. Planowanie skutecznej współpracy między autorkami/autorami posługującymi się tekstem i tymi używającymi fotografii. Zdobycie kompetencji w planowaniu i projektowaniu założeń własnych publikacji, korzystających z materiałów wizualnych i tekstu.

Metody pracy

Szczegółowa analiza kolejnych artystyczno-badawczych wydawnictw. Krytyka metod przyjmowanych przez redaktorów, autorów oraz projektantów. Rozpoznanie strategii użycia fotografii w relacji do tekstu: przykłady wydawnictw łączących niezależne narracje tekstowe i wizualne, oraz tych podporządkowujących jeden rodzaj komunikatu - drugiemu. Jakie znaczenie i jakie konsekwencje niosą ze sobą takie strategie? Porównanie ilustrowanych artykułów, książek, zinów i wydawnictw cyfrowych, funkcjonujących w obiegu naukowym i artystycznym. Tworzenie własnego projektu publikacji łączącej narrację tekstową i fotograficzną.